"Terror" - Dan Simmons

Gatunek: HORROR
Rok wydania: 2015
Ilość stron: 692
Oprawa: miękka
Tłumaczenie: Janusz Ochab
Wydawnictwo: VESPER

Czy mieliście kiedyś w swoich rękach historię, która podczas czytania niemal realnie wciągała was w swój świat? Czy odczuwaliście ciarki przechodzące po plecach? Czy przyspieszał wam oddech i bicie serca w chwilach grozy? Czy niemal realnie odczuwaliście zapachy i odgłosy? Jestem przekonana, że każdy z nas choć raz spotkał się z taką książką. Po jej skończeniu długo nie można dojść do siebie.. a co najważniejsze tej historii już się nie zapomina. Niedawno spotkałam się z kolejną książką, która z każdej strony owiała mnie swoją atmosferą, chłodem i grozą... Poznajcie "Terror".

Terror i Erebus, dwa statki z ponad 120 duszami na pokładzie, wyruszyły w 1845 roku w celu odkrycia Przejścia Północno- Zachodniego. Wszyscy przygotowywali się na sukces, tym bardziej, że statki zaopatrzono w zapasy żywności, które, jak uważano, powinny starczyć na okres co najmniej 5 lat. Jednak stało się inaczej... Statki dowodzone przez komandora sir Johna Franklina, który miał już za sobą 3 ekspedycje arktyczne, utknęły gdzieś na Dalekiej Północy i zarówno samego kapitana, jak i nikogo innego z załogi już więcej nie zobaczono.

Za książkami przygodowymi nigdy nie przepadałam, a to bez wątpienia jest powieść przygodowa. Literatury historycznej również nigdy nie lubiłam, a na pewno jest to historia z elementami historii. Jestem natomiast miłośniczką powieści grozy i thrillerów. Co więc sprawiło, że zapragnęłam sięgnąć po tę książkę? Już po przyjrzeniu się samej okładce, oraz przeczytaniu opisu fabuły poczułam dziwny chłód, oraz grozę... a Kiedy wzięłam do ręki po raz pierwszy to ciężkie, opasłe tomisko, wiedziałam, że to był dobry wybór. Obraz pana Dana Simmonsa pokazujący jak jego zdaniem wyglądały wydarzenia feralnej wyprawy, nie raz przyprawił mnie o gęsią skórkę, co mnie miłośniczkę horrorów niezmiernie ucieszyło.

Chłód bijący od tej historii czuje się na każdej stronie. Jest to połączenie powieści przygodowej z elementami historii, fikcji i grozy, napisanej w bardzo przystępny sposób. Autor posługuje się dość prostym językiem, jego styl jest przyjemny w odbiorze, jednak mnie bardzo wymęczyło używane przez niego fachowe słownictwo marynistyczne. Nigdy nie byłam zainteresowana tematem, w związku z czym fachowe słownictwo, profesjonalne nazwy węzłów marynarskich i części statków, w ogóle mnie nie interesowały, a jedynie nudziły i męczyły. Jednak warto znieść tę małą niedogodność, ponieważ całość jest fenomenalna i zdecydowanie warto ją poznać. Gwarantuje chwile grozy, ciarki przebiegające po plecach oraz wieczory pełne niezapomnianych wrażeń.

Warto również wspomnieć o wyjątkowym wydaniu tej książki. Jak już mówiłam jest to spore, dość opasłe tomisko, pełne wartościowej treści. Na końcu powieści zamieszczono zdjęcia. Przedstawione na nich wspomniane statki, mapy wyprawy, odnalezione potem wyposażenie pokładów oraz wizerunek komandora Franklina... Wszystko to dodatkowo potęguje wrażenia czytelnika po skończonej lekturze. Czego najbardziej mi brakuje i czego najbardziej mi żal? Tego, że nie wydano tej książki w twardej oprawie! Dlaczego?! :) 

Na przeczytanie tej powieści, liczącej prawie 700 stron, trzeba poświęcić trochę czasu. Kiedy już zdecydujesz się po nią sięgnąć, przygotuj się, że co najmniej kilka wieczorów spędzisz w jej towarzystwie. Mnie ta książka zajęła prawie dwa tygodnie, utknęłam chwilowo po przeczytaniu 70 stron i ciężko było wrócić, jednak udało się i absolutnie nie żałuję! Wizja arktycznej wyprawy sir Franklina, przestawiona przez pana Simmonsa, przypadnie do gustu wielu osobom, miłośnikom przeróżnych gatunków. Historia intryguje, wciąga, mrozi krew w żyłach i gwarantuje całą gamę emocji. Czyż nie tego oczekujemy sięgając po książkę?