„Gdziekolwiek spojrzeć, szerzy się zaraza. Ludzie czytają książki, nawet kobiety.”
- O zgrozo!!!
Jan Baptysta Grenuille, obdarzony niepospolitym zmysłem węchu, tworzy najdoskonalsze na świecie eliksiry do produkcji perfum. Zachwyca się nimi nie tylko XVIII-wieczny Paryż, centrum mody i elegancji. Sam Grenuille nie jest jednak zadowolony. Oto owładnęła nim myśl, by wydestylować wonność nad wonnościami, pochodzącą z... dziewiczego kobiecego ciała. Owładnięty idée fixe, postanawia znaleźć dziewczynę o doskonałym zapachu, choćby nawet miał popełnić zbrodnię... Słynna powieść z sensacyjną akcją na tle sugestywnej panoramy obyczajowej Paryża, pełna niezwykłych zdarzeń i postaci, utrzymywała się przez trzy lata na listach bestsellerów! (256 stron)
MOJA OPINIA
Wydawać by się mogło - oto coś nowego! W końcu mamy oryginalną historię, w której zabójstwa będą wyglądały inaczej, niż w innych tego typu powieściach... Obejrzałam film i byłam zachwycona, choć nie przepadam za filmami, w któych bohaterowie śmigają w staroświeckich rajtuzach, z tymi śmiesznymi peruczkami na głowach... Jednak "Pachnidło" mnie urzekło! Historia obdarzonego przez Boga, doskonałym węchem młodzieńca, który zbzikował :) Zbzikował na punkcie zapachu kobiecego ciała i obrał sobie cel... zrobić idealne pachnidło! Pachnidło o zapachu delikatnym jak żadne inne... Pachnidło o zapachu kobiety! Pomyślałam - W końcu oryginalna, wciągająca fabuła! Więc gdy tylko dowiedziałam się, że film powstał na motywach powieści , od razu pobiegłam szukać książki! Zasiadłam do niej pełna nadziei na wielką mroczną przygodę we Francji XIX wieku... a co w zamian tego znalazłam? Nudę i zapach rozczarownia... Książeczka niezbyt opasła - zaledwie 250 stron... ale pokonała mnie! Nie wytrwałam! Starałam się, lecz nie podołałam! Kiedy pokonałam ponad połowę powieści i nadal nie działo sie nic ciekawego, poddałam się i stwierdziłam, że koniec czekania! :) Odłozyłam ją i nie zatęskniłam ani przez chwilę. Bo jak można tęsknić za książką, w której przez 20 stron obserwujemy, jak samotnik mieszkający w jaskini z przerażeniem odkrywa, ze on sam nie posiada zapachu?! I usilnie stara się go wywachać przez kolejne 10 stron! Podejrzewam, że morderstwa, na które tak czekałam, wydarzyły się na 10 ostatnich stronach... Bo do końca książki zostało mi najwyżej 50 stron, a Grenuille miał na koncie jedną zbrodnię, popelnioną przez przypadek na początku powieści!
Być może to po prostu nie mój gatunek. Może po prostu nie umialam zrozumieć całej historii i przesłania, ale nie mogę polecić z czystym sumieniem tej książki. Zdecydowanie bardzej doceniam film...
Ale jak mogłabym zachwycać się książką z której pochodzą słowa : „Gdziekolwiek spojrzeć, szerzy się zaraza. Ludzie czytają książki, nawet kobiety...” ?! :)
CYTATY
„Dziś robię coś, co wczoraj jeszcze potępiałem.”
„Ludzie bowiem mogą zamykać oczy na wielkość, na grozę, na piękno, i mogą zamykać uszy na melodie albo bałamutne słowa. Ale nie mogą uciec przed zapachem...”
„Gdziekolwiek spojrzeć, szerzy się zaraza. Ludzie czytają książki, nawet kobiety.”
„Jego podejrzliwość broniła się długo przed uznaniem rzeczywistości.”
„Absolutnie wykluczone, żeby niemowlę miało być opętane przez diabła. Niemowlę to jeszcze nie człowiek, tylko forma przedludzka i nie ma jeszcze w pełni wykształconej duszy. A w związku z tym jest dla diabła nieinteresujące.”
„I ponad nocnym krajobrazem swej duszy poszybował do domu swego serca”
„talent jest niczym, a wszystkim jest doświadczenie które zdobywa się skromnością i pracą”
„Ten świat niczym odlany z ołowiu, gdzie nie poruszało się nic prócz wiatru (...), gdzie żyły wyłącznie zapachy nagiej ziemi, był jedynym światem, jaki Grenouille uznawał - był to bowiem świat podobny do świata jego duszy.”
