środa, 19 czerwca 2013

"WIELKI MARSZ" - Stephen King

Gatunek: THRILLER, SENSACJA
Rok wydania: 2011
Ilość stron: 264
Oprawa: miękka
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Tłumaczenie: Paweł Korombel


OPIS WYDAWCY
Mroczna alegoryczna wizja przyszłości Stanów Zjednoczonych. Stu chłopców wyrusza w morderczy marsz - meta będzie tam, gdzie padnie przedostatni z nich. Tu nie ma miejsca na sportową rywalizację, ludzkie uczucia ani na fair play, ponieważ gra toczy się o bardzo wysoką stawkę. Najwyższą z możliwych. 

MOJA OPINIA
Kolejna książka autorstwa pana Kinga, która zbombardowała mnie pozytywnymi opiniami i przez to poczułam, że koniecznie muszę ją przeczytać! Skoro szczerze zachwyca i tyle osób pisze o niej w taki sposób, to byłam pewna, że porwie i mnie... A jak było naprawdę? Zaintrygowała mnie i szczerze porwała jak "Misery"? Czy może dorównała "Lśnieniu"? Innemu podobno arcydziełu, przy którym pochrapywałam głośniej niż własny wuj po całonocnej libacji? :)

Jak w skrócie opisać fabułę? Szczerze mówiąc nie bardzo wiem jak się do tego zabrać... Garraty, młody obywatel Stanów, zgłasza się wraz z 99 innymi mężczyznami, do udziału w Wielkim marszu... Nie jest to zabawa, ani reality show, które pomoże zdobyć popularność, zostać celebrytą czy ulubieńcem publiczności. Wielki marsz to coś więcej. To mordercza rozgrywka, w której panują twarde reguły, a zwycięzca może być tylko jeden... Rywalizacja kończy się dopiero w miejscu, gdzie z całej setki zostanie ostatni żywy uczestnik... Zasady są doprawdy proste i nieskomplikowane - musisz iść! jeśli twoje tempo spadnie poniżej 6km/h dostaniesz upomnienie. Zbierz 3, a usłyszysz już tylko strzał karabinu skierowanego w Twoją stronę...

Nie... Ja tak naprawdę w ogóle nie chcę recenzować tej książki. Nie chcę, bo jeszcze na dobre nie zaczęłam a już jest mi przykro. Nie dlatego, że ta historia się skończyła i muszę się z nią rozstać. Przykro mi raczej dlatego, że znów będę marudzić na pana Kinga, czepiać się i go krytykować... ale niestety... absolutnie mnie nie porwało! Nic a nic! Wręcz się wynudziłam potwornie i z wielkim trudem wytrwałam do końca.
No cóż i od czego tu zacząć? Zacznę może od plusów... ta książka, jak każda inna autorstwa Kinga, to kopalnia ciekawych cytatów. Jak zawsze w przypadku tego autora, można ich wyłowić z książki dziesiątki...  Lecz jeśli chodzi o plusy, to by było chyba na tyle. Swoją drogą, nie mogę wyjść z podziwu, jak ten autor potrafi w podrzędnej, mało interesującej historii, umieścić całe mnóstwo głębokich słów i cytatów wartych uwagi :)  Znacznie więcej miejsca mogę natomiast poświęcić na to, co nie do końca przypadło mi do gustu. "Wielki marsz" była to jedna z pierwszych powieści Kinga, kiedy pisał jeszcze pod pseudonimem Richard Bachman... jednak już wtedy występowało charakterystyczne dla niego wodolejstwo i gawędziarstwo, lecz chyba jednak w nieco mniejszym stopniu - najwyraźniej rozkręcił się z czasem :) Fabuła według mnie była bardzo przewidywalna... akcja rozpoczyna się dość szybko. Poznajemy głównego bohatera już na starcie zawodów... i tu już nasuwa się samoistnie finał... skoro mamy głównego bohatera to kto wygra zawody? lub co najmniej opuści akcję książki niedługo przed finałem?! Odpowiedź nasuwa się sama...

Poza tym sama fabuła, akcja... to jak dla mnie, nic specjalnego. Ciągnęło się jak flaki z olejem i nic się nie działo! Ot, idzie sobie stu chłopców... idzie, idzie, maszeruje... 10 km, 20 km, 70 km, 100 km... doprawdy fascynujące! Żeby to jeszcze można było się spodziewać zaskakującego zakończenia. Żeby chociaż można było dopingować i czekać z niecierpliwością na metę...! Żeby chociaż nas autor zaskoczył, żeby powiało grozą choć przez chwilę... czytałoby się lepiej! Ale niestety nic takiego nie miało miejsca.

Podejrzewam, że cały ten marsz i cała historia, były ukrytą metaforą... Ja najprędzej taki morderczy marsz z walką o przetrwanie, porównałabym z drogą przez życie... ale tego co naprawdę autor miał na myśli, nie potrafię tym razem zrozumieć, ani odgadnąć! Tym razem nie zrozumieliśmy się z Kingiem za grosz! Jestem przekonana, że i w tej książce ukryty był jakiś ważniejszy przekaz, lecz niestety do mnie on nie trafił... Przeszedł gdzieś obok. Przez co, cała ta historia wydawała mi się nudna, monotonna, pozbawiona jakiejkolwiek akcji i ciężko było mi wytrwać do końca.

Tym razem pan King znów mnie nie zachwycił. Znów usłyszał ode mnie krytykę. Nie podobało mi się... Niestety. Nie porwało mnie i nie rozumiem tych zachwytów, które książka zebrała. Do mnie nie trafiła. Znów się wymęczyłam, wynudziłam... i znów obiecuję sobie, że muszę odpocząć od książek autorstwa tego pana. Zatęsknić, odpocząć, żeby nasza znajomość nie zakończyła się przypadkiem z wielkim hukiem :) Czy będę polecać? Tylko miłośnikom prozy Kinga... Tylko jego bezwarunkowym fanom i wielbicielom. 

CYTATY
"Twój plan i substancję, którą wydalam dupą, łączy podejrzane podobieństwo..." :)

„Myślenie. Myślenie i samotność, bo nieważne, z kim spędzasz czas, na końcu jesteś sam.”

„Nie przynosimy niczego na ten świat, a już bankowo niczego nie zabieramy.”

„im dłużej panuje cisza, tym trudniej ją przerwać.”

„Wspomnienia są jak linia na piasku. Im dalej idziesz, tym jest wątlejsza i mniej widzialna. Aż wreszcie nie ma niczego, jedynie gładki piach i czarna dziura nicości, z której wyszedłeś.”

„Trzymanie się życia ciężko sklasyfikować jako hobby.”

„W tej właśnie chwili jesteśmy zajęci umieraniem.”

„przyglądał się temu apatycznie i myślał, że nawet groza powszednieje. Nawet śmierć bywa płytka.”

„- Mam nadzieję, że nie będzie ciemno - powiedział Baker. - Nie proszę o nic więcej. Jeśli jest jakieś... potem, to mam nadzieję, że się pamięta. To okropne musieć wiecznie błąkać się w ciemności, nie wiedząc kim byłem, ani co tam robię, nie wiedząc nawet, że kiedyś otaczało mnie co innego.”

„Oczywiście, bolało. Bolało wcześniej, w najgorszy, szarpiący sposób, kiedy już wiadomo, że zaraz cię nie będzie, a wszechświat będzie toczył się i tak, niewzruszony.”

„Tamci to zwierzęta, zgoda. Ale czy wiesz na pewno, że dzięki temu my jesteśmy ludźmi?”

„Musisz znaleźć swoje tempo. Musisz się skupić na sobie. Musisz mieć plan.”

„W gruncie rzeczy wszystko gra, no nie? Żyje. Po co wybiegać myślami w przyszłość.”

„wszystko sprowadza się do dostosowania własnych horyzontów.”

„Cisza była okropna i bezmierna. Cisza była wszystkim.”

„Każde zawody wydają się uczciwe, jeśli wszyscy zostali oszukani.”

„Muł nie lubi orać. Ale lubi marchewki. Więc wieszasz mu przed nosem marchewkę. Muł bez marchewki łatwo ulegnie wyczerpaniu. Muł z marchewką potrzebuje długiego czasu, żeby się zmęczyć.”

„Naprawdę żaden z nas nie ma nic do stracenia. Dzięki temu łatwiej przegrać.”

„Świadomość. Wszystko to funkcja świadomości. Ale świadomość nie trwa wiecznie.”

„Istnieję, więc jestem.”

„nadzieja rzednie, aż sama staje się ciemnością”


"Mówię tylko: zaraz, nie wszystko naraz. Gdyby ludzie trzymali się tego, że zaraz, nie wszystko naraz, byliby o niebo szczęśliwsi" 

"Nie przetrwa najsilniejszy, to właśnie był mój błąd. Gdyby tak było miałbym uczciwą szansę. Ale są słabi mężczyźni, którzy potrafią unieść samochód, pod który wpadła ich żona. Mózg(...) tu nie decyduje człowiek ani Bóg. To coś... coś w mózgu."

czwartek, 13 czerwca 2013

"MAGIA NA CO DZIEŃ" - Tess Whitehurst

Gatunek: EZOTERYKA
Rok wydania: 2013
Ilość stron: 224
Oprawa: miękka 
Wydawnictwo: Studio Astropsychologii
Dostępność: Talizman.pl


OPIS WYDAWCY
Czy kiedykolwiek zdarzyło Ci się poczuć wspaniale bez jakiegokolwiek szczególnego powodu? Czy nagle zauważyłeś, że powietrze ma lepszy smak i pełniej wypełnia Twoje płuca, kolory są bardziej wyraziste, a Twoja dusza wręcz wznosi się ku niebu? Jeśli poczułeś coś podobnego to wysoce prawdopodobne, że byłeś pod wpływem dobrej energii odpowiedzialnej za magiczne doznania w naszym życiu. Jeśli chciałbyś doświadczać jej na co dzień, są na to niezawodne sposoby. Znajdziesz je w nowej książce autorki bestsellerowego "Magicznego domu" i znanej specjalistki od Feng Shui oraz kreowania magii w codziennym życiu. 
Wprowadź pozytywną magię do swojego życia!

MOJA OPINIA
O magii, na łamach mojego bloga, wspominałam już nie raz. Więc pewnie już wszyscy wiecie jakie łączą mnie z nią niecodzienne relacje...  Nie ukrywam, że mam do niej słabość! Fascynuje mnie! I często daję się porwać w jej barwny świat. Z wielką chęcią i przyjemnością czytam wszystkie publikacje na jej temat, jakie tylko wpadną w moje ręce! Mam w domowej biblioteczce już kilka pozycji. Podejrzewam, że posiadam wiedzę, której nie powstydziłaby się niejedna prawdziwa czarownica. Mogłabym już oprawić nie jeden rytuał i może dałabym radę też zaczarować jakiegoś przystojnego amanta...? :) Ale tego nie robię... Magia choć mnie porywa i fascynuje, nie odważyłam się jeszcze wypróbować jej w praktyce...

"Magia na co dzień" nie jest więc pierwszą pozycją na temat magii, o którą sięgnęłam. Mam już dość spore zaplecze do porównania tej książki z innymi. I muszę przyznać, że w niczym nie ustępuje ona innym publikacjom na ten temat! Znajdziemy w niej wiele ciekawych informacji, uzupełnimy naszą wiedzę o kolejne  niezbędne elementy. I choć książka nie przeraża nas swoją objętością, zawiera naprawdę mnóstwo cennych wskazówek a jej obszerny spis treści przyciągnie nie jednego miłośnika czarów.

Na początek, rzadko spotykany w takich książkach rozdział, o bałaganie... :) Jak uprzątnąć przestrzeń, w której mieszkasz? Czego się pozbyć, żeby nie zagracić mieszkania? Jak je oczyścić i czuć się w nim dobrze... Bardzo przydatna wiedza, bo jak wiemy nie od dziś, lepiej czujemy się w uporządkowanych, przestrzennych, luźnych pomieszczeniach. A gdyby jeszcze je tak oczyścić odpowiednim kadzidłem? Co Wy na to? Potem czas na wybranie talizmanu, który odpędzi od nas złe moce, ochroni przed zawiścią innych osób i znalezienie swojego duchowego opiekuna, który jeszcze o nas dodatkowo zadba.
Pozyskiwanie pozytywnej energii, oczyszczanie pomieszczeń i przedmiotów, istoty duchowe oraz własna duchowość... Na tym autorka głównie się skupiła i o tych zagadnieniach dowiemy się najwięcej. Dla miłośników magii jest to wiedza niezbędna i jedna z ważniejszych. Dobre energie i opieka duchowa jest rzeczą nadrzędną. Otaczanie się pozytywną energią i umożliwienie jej swobodny przepływ we własnym domu i życiu pozytywnie wpływa na nasze samopoczucie.

I jeszcze coś, o czym zawsze wspominam w recenzjach każdej chyba publikacji tego wydawnictwa... Oprawa graficzna! Nie sposób o tym nie wspomnieć, ponieważ wydawca zawsze przywiązuje wielką uwagę do estetycznego wyglądu wydawanych pozycji! Dobry papier, piękne zdobienia stron, wyraźna duża czcionka i czytelny podział na rozdziały. Z wielką przyjemnością czyta się takie książki i są one prawdziwą ucztą dla estetów.

Polecam tę książkę każdemu kto jest zainteresowany tematyką magii, energii i istot duchowych. Wydaje mi się, że spełni ona oczekiwania nawet najbardziej wymagających czytelników, ponieważ naprawdę dogłębnie przedstawia temat. Według mnie jest to bardzo wartościowa pozycja, dzięki której każdy z nas dowie się jak naładować swój wewnętrzny akumulator i jak wprowadzić nakłady pozytywnej energii do swojego mieszkania i życia...

Książkę otrzymałam dzięki uprzejmości wydawnictwa Studio Astropsychologii
Serdecznie dziękuję!

wtorek, 11 czerwca 2013

Stosik... :) a co!

Niedawno usprawiedliwiałam się, że dużo się u mnie ostatnio dzieje - wyjazdy, wesela... i czasu brak na dokończenie zaczętych recenzji. Ostatnio jedną już ukończyłam i przedstawiłam... :) Nad resztą również pracuję - mam w robociźnie ... UWAGA ... 15 wersji roboczych! Kilka recenzji książek, kilka filmów, kilka kolejnych tematów do dyskusji... Więc jak widzicie, nie próżnuję :) I piszę kiedy mogę... Ale dziś coś, co tygryski lubią najbardziej! :) Stosik! Nie było go już dość długo... więc nadeszła pora pochwalić się nowymi nabytkami :) 



STOSIK RECENZENCKI...
1. "Jedyne dziecko" Jack Katchum - od wydawnictwa Papierowy Księżyc :)
2. " Siedem minut po północy" Patrick Ness - od wydawnictwa Papierowy Księżyc :) muszę przyznać już teraz - wydanie przepiękne!!!
3. "Wszystko jest możliwe" - od wydawnictwa Studio Astropsychologii :)
4. "Magia na co dzień" - j.w
5. "Uzdrawianie ciała za pomocą umysłu" - j.w
6. "Przeprogramuj swój umysł na miłość" - j.w
7. "Wielka księga komunikacji z duchami" - j.w
8. "Vademecum run" - j.w - recenzja już opublikowana :)


STOSIK PRAWY...
1. "Wielki marsz" Stephen King - z biblioteki... skończona już :) ufff... :P
2. "Krucyfiks" Chris Carter - z biblioteki... w tej chwili pochłaniam :) bomba jak na razie! :)
3. "Śmierć ma 143 cm wzrostu" Sebastian Fitzek - z biblioteki... już nie mogę się doczekać :) Pokochałam Fitzka!
4. "Atlas chmur" David Mitchell - zakup własny! ja, sklep i mój mąż... :P uwielbiam słabość mojgo męza do moich słabości... :P
5. " Trędowata" Helena Mniszkówna - dwa tomy. Zakup własny! znalazłam w bibliotece za 1 zł... ależ szalałam ze szczęścia! :)
6. "Dziennik Bridget Jones" - również w bibliotece za 1 zł ;) czytałam już, ale nie mogłam się powstrzymać!
7. "Niedobra miłość" - Również za 1 zł... :) chyba coś fajnego...
8. "Rzeki Czarnego Księżyca" - taaak... w bibliotece mimo, iż wyprzedają książki za 1 zł, kiedyś zbankrutuję... :P nie znam ani książki, ani autora, ale idealny stan i ładne wydanie, nie pozwoliło mi zostawić jej na pastwę losu :)

I co o tym myślicie? :) Czytaliście już coś? 
Jak Wasze wrażenia? Co szczególnie polecacie? :)

poniedziałek, 10 czerwca 2013

"POKÓJ NAOMI" - Jonathan Aycliffe

Gatunek: HORROR
Rok wydania: 2009
Ilość stron: 189
Oprawa: miękka
Wydawnictwo: Amber
Tłumaczenie: Maria i Cezary Frąc


OPIS WYDAWCY
W wigilię Bożego Narodzenia Charles zabiera swoją czteroletnią córeczkę po zakupy. W zatłoczonym sklepie z zabawkami Naomi znika w tłumie. Następnego dnia policja znajduje okrutnie zmasakrowane ciało dziewczynki. Naomi odeszła... Czyj więc szept słyszy Charles każdej nocy? Jak to możliwe, że widzi córkę na dziwnych starych fotografiach?

MOJA OPINIA
Siedzę i siedzę, myślę i myślę... jak tu zacząć tę recenzję? Jak ładnie ująć w słowa, jak tę książkę znalazłam, kto mi ją polecił... aż w końcu uzmysłowiłam sobie - "o rany! dawaj prosto z mostu! Przecież tu sami swoi! :)"...  No właśnie! U swoich tę książkę znalazłam! Na blogach u Pauliny, Melona i Piotrka. Wszyscy troje przyłożyli się po troszku, abym wysiliła się i udała na poszukiwania "Pokoju Naomi"...

Tym razem postanowiłam sięgnąć po historię, profesora akademickiego Charlesa, który wraz z żoną i 4 letnią córką Naomi, wiedzie szczęśliwe, ustabilizowane życie. Mają piękny duży dom, oraz plany na przyszłość, które przekreśla jedno świąteczne popołudnie. W Boże Narodzenie Charles zabiera Naomi do centrum handlowego. I zdarza się tragedia... wystarczyła chwila nieuwagi i Naomi znika w tłumie...

"Nie mogłem być odwrócony plecami dłużej niż pół minuty. Z tego, co wiem, to mogło być kwestią kilku sekund. (...) Gdybym odwrócił się dwie, trzy sekundy wcześniej, mógłbym zobaczyć, jak znika. Ale kiedy to zrobiłem, już jej nie było.(...) niezależnie od tego, gdzie patrzyłem i dokąd szedłem, nigdzie nie widziałem Naomi."

Następnego dnia policja znajduje zmasakrowane zwłoki dziewczynki. Charles nie mogąc pogodzić się ze śmiercią córki, chyba zaczyna popadać w paranoję... Słyszy w domu szepty dziecka, wyczuwa jej obecność, widzi ją na zdjęciach... starych  i tych robionych już po jej śmierci. Charles wraz z zaprzyjaźnionym fotografem próbuje rozwikłać zagadkę jej śmierci i znaleźć zabójcę. 

To było coś fajnego! Czegoś takiego od dawna szukałam i chciałam przeczytać. Lubię historyjki o nawiedzonych domach, duchach ukazujących się na zdjęciach i różnych mrocznych zagadkach do rozwiązania, więc wiedziałam, że będzie to coś dla mnie. I jak się czytało? Świetnie! Dawno nie miałam w rękach książki o takiej tematyce, więc szło mi wyjątkowo szybko i płynnie. Poza tym autor posługuje się prostym językiem, szczędzi nam zbędnych wątków i co najważniejsze akcja rozpoczyna się już od pierwszych stron! Historia wciąga i intryguje, a że zajmuje zaledwie 189 stron, śmiało można uznać, iż jest to lektura na jedno popołudnie.

Muszę przyznać, że historia nieco tknęła moje serducho i początek wywołał we mnie masę emocji. Jestem już mamą... Mam dwie córeczki... więc czytanie o zaginięciu małej dziewczynki bardzo mnie poruszyło. Mogłam na przedstawione wydarzenia spojrzeć w nieco inny sposób. Potrafiłam zrozumieć bardziej ból jaki odczuwali bohaterowie. Pod tym względem autor umieścił w fabule ogromny ładunek emocjonalny.
Później już było lżej... duchy, dziwne odgłosy dobiegające ze strychu... Pomysł dość popularny i często wykorzystywany w wielu filmach i książkach. Mało oryginalny, mocno przewidywalny lecz mimo to, czytało się przyjemnie, historia rozkręcała się z każdą kolejną stroną coraz bardziej i trzymała w napięciu. Końcówka choć zaskakująca, nieco mnie rozczarowała... Dlaczego? Mój odwieczny problem - nie wszytko było jasne! A tego przecież nie lubię...

Mimo iż byłam delikatnie rozczarowana zakończeniem i fabuła była oklepana i przewidywalna, polecam tę książkę! Nie mogę zaprzeczyć, że czytało się miło. Poza tym 180 stron? Niewiele czasu i niewiele wysiłku wymaga zapoznanie się z ta historią. Miłośnicy i koneserzy horroru mogą czuć niedosyt, lecz mało wymagający, lub po prostu stęsknieni za tego typu fabułą, poczują dreszczyk grozy na plecach... i być może nabiorą ochoty na więcej! Tak jak ja... :)


CYTATY
"Kochankowie rzadko bywają dyskretni, niemal jakby rozmyślnie prowokowali odkrycie"

"Nie mogłem być odwrócony plecami dłużej niż pół minuty. Z tego, co wiem, to mogło być kwestią kilku sekund. Staliśmy przy wielkim stole, patrząc na pociągi okrążające gipsowe wzgórza i doliny. Gdybym odwrócił się dwie, trzy sekundy wcześniej, mógłbym zobaczyć, jak znika. Ale kiedy to zrobiłem, już jej nie było. Wciąż pamiętam ten przypływ paniki, na razie nieznaczny, ale wyraźny, przemieszany ze strachem. Spojrzałem w prawo i w lewo, lecz nigdzie nie dostrzegłem żółtego płaszczyka. Wykrzyknąłem jej imię, ale mój głos utonął w gwarze tysiąca innych głosów. Przekonany, że jest gdzieś niedaleko, nie mogąc dotrzeć do mnie przez las otaczających ją dorosłych, przedzierałem się przez napierający na mnie tłum. Okrążyłem wielki stół z maleńkimi warczącymi pociągami i wróciłem do miejsca, z którego wyruszyłem. Ale niezależnie od tego, gdzie patrzyłem i dokąd szedłem, nigdzie nie widziałem Naomi."

"Jeśli Naomi naprawdę nie żyła, albo będąc aniołkiem w ramionach Jezusa, albo kośćmi na przykościelnym cmentarzu, pogodzenie się z tym faktem było trudne, ale możliwe. Ale odkrycie, że w pewnym sensie wciąż może być żywa, świadoma i bliska, a jednak w innym wymiarze, było dla Laury potężnym ciosem." 

sobota, 8 czerwca 2013

Ruda urlopuje... :) - fotorelacja!

Dzień dobry Robaczki! :)
Od kilku już dni, a nawet całego tygodnia, nie udało mi się dokończyć żadnej recenzji... i dziś również nie wyjdzie, bo jadę się bawić na wesele :) u mnie ostatnio sporo się dzieje i rzadko mam wolną chwilę :) Jednak nie narzekam, bo miło się dzieje! :) Ostatnio ze znajomymi z pracy zaplanowaliśmy sobie wspólny weekend nad naszym pięknym polskim morzem :) Zebraliśmy się w 13 osób i pojechaliśmy odpoczywać! i ... o jaka szkoda, że już się skończyło! Przyznaję, że taki wypad z przyjaciółmi dobrze mi zrobił! :) odpoczęliśmy z mężem od domu, obowiązków i ... dzieci :) i choć zdjęcia okazały się być w dość kiepskiej jakości, starałam się jak mogłam, żeby jeszcze coś z nich wyczarować :)






 Na początek grzeczniutko :) 
muszelki... 




Tu Rudzielczyk z samego rańca :) W ekstremalnych, namiotowych warunkach, ratuje się kawą w ogromnych ilościach :) pół litra od razu :)



Ja i moje dwie przyjaciółki, Marta i Ula... Piękne zdjęcie jednak troszkę niekompletne... Brakuje Izy, naszej czwartej do kompletu. Niestety nie było jej z nami...











Tu ja i mój mąż :)








a skoro już piszę o najbliższych... 
nie mogło zabraknąć moich papierowych przyjaciół, dla których wszędzie znajdę czas :) 
próbowałam, ale ciężko się czytało, bo ciągle ktoś mi przerywał... 
"przyjechałaś na urlop pić czy książki czytać?!"...

... i jedno i drugie! :) najpierw winko bezwstydnie wypiłam, a potem jeszcze zgliszcza uwieczniłam... :) 
Wybaczcie... człowiek nie kaktus... :P


Na koniec cała ekipa ludzi - brakuje tylko na zdjęciu kolegi Kamila G. - dzięki którym spędziłam wspaniały beztroski weekend! :) Mój mąż, dwie przyjaciółki i nasi koledzy z pracy wraz ze swoimi kobietkami :)  
Bardzo Wam wszystkim dziękuję za udany wyjazd! :) 
Czas tak szybko zleciał, ale wspomnienia nam pozostaną... :)

środa, 5 czerwca 2013

Konkurs rozdanie konkursem pogania... :) - czyli porozmawiajmy o konkursach :)

Porozmawiajmy dziś o konkursach... :D Po co organizujemy je na naszych blogach chyba wszyscy dobrze wiemy... Oczywiście, żeby podziękować stałym czytelnikom za uwagę i obecność :) Aby obdarować ich w zamian małym bezinteresownym podarunkiem... i oczywiście, żeby zdobyć też nowych czytelników :) Tak, to wszyscy dobrze wiemy... i założę się, że wszyscy też uwielbiamy brać w nich udział... :D okazji nie brakuje, bo nasza blogosfera, aż kipi nowymi konkursami, rozdawajkami... :)  Ale, ale... właśnie ale...! 

Rozglądając się po blogach i przeglądając te konkursowe notki, często zaczynam się zastanawiać... czy te konkursy nie zaczynają mieć coraz bardziej wymyślnej formy?! zauważyłam, że 4 konkursy na 5, opatrzone są zadaniem konkursowym na miarę udziału w programie rozrywkowym, gdzie należy wykazać się ogromną wiedzą, świetną sprawnością fizyczną i umysłową... ale tam do wygrania mamy kilka lub kilkanaście tysięcy złotych, a nie książkę lub dwie!

Ja organizując konkurs robię to niemal bezinteresownie, gdzie jedynym warunkiem jest zgłoszenie swojego udziału. Dodatkowo przewiduję nagrodę dodatkową dla stałych czytelników. I jestem usatysfakcjonowana widząc dużą frekwencję! I przyznam, że kiedy widzę konkurs i zadanie konkursowe typu "napisz ciąg dalszy ulubionej powieści" lub "odpowiedz na pytanie konkursowe trzynastozgłoskowcem" to czym prędzej zamykam stronę! No ludzie zlitujcie się! Nagrodą w waszym konkursie jest zaledwie książka!!! Więc niż tracić całe popołudnie i mieć szansę jedną na 70, że tę książkę wygram, wolę poświęcić 25zł, kupić ją i zaoszczędzić czas!

Owszem, zgodzę się - to jest konkurs i  zadania konkursowe są tu na miejscu! Jest to jedna z jego form... Jednak nie przesadzajmy z ich wymyślaniem! "Napisz w dwóch zdaniach o ulubionym autorze i uzasadnij wybór" - ok. "Poleć książkę wartą przeczytania""Napisz o swojej ulubionej książce" - ok... my mole książkowe robimy to na co dzień! Więc czemu by nie zgłosić codzienności do konkursu? :) ale przepraszam, mimo iż piszę recenzje i dużo czytam, nie umiem napisać tekstu piosenki, której nie powstydziłaby się sama Madonna, ani powieści s-fi! i może jestem wielkim leniwcem, ale nie będzie mi się chciało tak wysilać, żeby mieć szansę 1 na 100 żeby wygrać "Harrego Pottera" :) a czy to drodzy Blogerzy nie mija się troszkę z celem? Chodzi przecież o to, żeby zachęcić czytelnika do zgłoszenia swojego udziału a nie zniechęcić go wymyślnym, czasochłonnym, trudnym zadaniem.... :)

Powiedzcie proszę co Wy o tym myślicie? 
Nie wydaje Wam się, że niektóre zadania konkursowe przewyższają ceną wykonania wartość nagrody? 
Jakie najbardziej lubicie konkursy? 
W których najchętniej bierzecie udział? 
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...